τάχα σε ζηλώσει ἀεργὸς πλουτεῠντα

πλουτέω, reich, wohlhabend sein, τάχα σε ζηλώσει ἀεργὸς πλουτεῠντα, Hes. O. 315; Pind. P. 2, 56; πλούτει κατ' οἶκον μέγα, Soph. Ant. 1168; Eur. oft, wie Ar.; πλουτεῖν ἀπὸ τῶν κοινῶν, sich vom Staatsgute bereichert haben, Plut. 569, wie ἔκ τινος, Dem. 21, 189; auch πλουτεῖν πλοῠτον, Luc. Prom. 15; Ggstz ἀπορέω, Plat. Conv. 203 e; οἱ πλουτοῦντες Gegensatz von πενόμενοι, Polit. 293 a; sprichwörtl. ὄναρ δὴ ἐπλουτήσαμεν, Theaet. 208 b; Lys. 218 c; übh. Ueberfluß woran haben, τινός, z. B. πόνου, Aesch. frg. bei B. A. 351, 6; οὗ δεῖ τὸν εὐδαίμονα πλουτεῖν, Plat. Rep. VII, 521 a.